Tartufo – truffels, het witte goud
Italië is een land van delicatessen. Eten staat hoog in het vaandel en al helemaal met eigen producten. In de winkels vind je vooral seizoensgroenten en fruit, waardoor je dus eigenlijk gevarieerder eet. Overal zijn de leukste restaurantjes en delicatessenzaakjes. Voordat je iets koopt, mag je altijd proeven. De olijvenoogst zit erop en het jachtseizoen duurt een heel jaar, maar alleen op geselecteerd wild. Op zwijnen en ander klein wild mag schijnbaar onbeperkt worden gejaagd. Op herten mogen ze niet zomaar schieten, alleen op geselecteerde dieren, hoe ze dat dan doen….geen idee.
Het is een drukke boel hier ‘s avonds in de velden. Ook bij ons op de oprit, rondom de boerderij, overal staan de voetjes afgedrukt in de vochtige grond. En als we het dan over vochtige grond hebben….dat is dé grond voor truffels! Weten wij veel…maar de auto’s die overal langs de wegen staan zeggen nu genoeg. Het stikt hier van de truffels! Zo ook in het stuk bos dat achter de kleine gaarde aan de overkant van de straat ligt. Bijna elke dag staan er auto’s geparkeerd en achterin zie je de bench van de truffelzoekertjes staan. Deze labradoodle-achtige hondjes zoeken naar de zwarte of witte truffels. Vorige week zondag werden we aangesproken door de man waarvan we de auto het meest zagen staan. Hij heet Marco en hij vertelde dat hij inderdaad truffels zocht. Hij liet er warempel enkele zien…ik wist niet wat ik zag, zo groot als een tennisbal!!! We konden een keer mee als we dat leuk vonden….zeker! Ook leuk voor vrienden die nu net een paar dagen bij ons kwamen helpen. Hij kookt graag en truffels maak je niet elke dag.
Gisteren konden ze mee. Het terrein was wel een beetje riskant zei de beste man nog. Precies op het punt waar hij zei dat ze moesten wachten, dachten ze dat hij bedoelde rustig aan te doen en voorzichtig te zijn. Dus….helling af, en geen weg terug dan ook weer die helling op!! Het bos is voor iemand van ons niet begaanbaar op dat stuk. Marco met zijn hondjes woont er zo ongeveer! Na een flinke klauterpartij met wat gevloek, en veel zweet stonden ze even later op de oprit met 2 truffels! Iedereen vond het geweldig. De tartufi mochten we houden…(ze waren ook uit ons stuk bos ;)…??)
Onze vriend maakte die avond een bord met prociutto, salame, pecorino en foccacia. Scampies met knoflook en peterselie en een pasta con tartufo…uit eigen tuin!
Grazie Italië!
